Kom tot zien!
Wil jij de pedagogiek in het kindcentrum versterken of jouw pedagogiche vaardigheden een boost geven? In dit blogbericht deel ik diverse video’s en documentaires die je gezien moet hebben.
Er worden namelijk prachtige documentaires gemaakt. Meestal deel ik deze via een Social Media kanaal, maar die media zijn vluchtig en het is dan ook niet gemakkelijk om het altijd terug te vinden.
Creative like kids wil met “Pedagogiek versterken? Video die je moet zien!” een bibliotheek opbouwen aan betekenisvol materiaal. Dit blog is dan ook geen statisch bericht, maar wordt steeds aangevuld met nieuw materiaal. Daar kun je ook bij helpen. Stuur gerust een mail naar mij met jouw fragmenten etc die je graag wil delen. Ik kijk er dan naar en oordeel of het aansluit bij de pedagogische visie van Creative like kids.
Zit jij liever met de neus in de boeken, check dan zeker ook de boekenkast van Creative like kids. In dat dynamische blog deel ik elke maand fantasievolle kinderboeken en/of studieboeken, die je kunnen helpen om de pedagogische vaardigheden te versterken.
No more boys & girls, aflevering 1 en 2
Je mag zijn wie je wil zijn is onze boodschap aan kinderen in de kinderopvang. Dat is een mooie missie, die alle aanmoediging verdient. De praktijk is enkel weerbarstiger. Je neemt jezelf altijd en overal naar toe. Jouw ideeën over jongens en meisjes kunnen invloed hebben op de ontwikkeling van kinderen. Veelal doe je het niet bewust, maar in jouw taalgebruik, handelen en verwachtingen maak je (soms) wel degelijk onderscheid tussen de genders. Ook speelt de keuze die je maakt bij de inrichting van de groep of kindcentrum en het aanbod van spelmaterialen een belangrijke factor. Heeft dit onderwerp jouw interesse. Wil jij ieder kind op de groep of binnen het kindcentrum een rijke en gevarieerde gendervrije speelleeromgeving aanbieden, dan is de cursus De pedagogische driehoek iets voor jou. Bekijk hier aflevering 1 en aflevering 2 van No more boys and girls.
Het kind en het badwater
Hoe schools leren ook voor kleuters de norm werd. En waarom dat wel erger is dan wij denken. In de film ‘Het kind en het badwater’ (2024) van Johannes Kooreman, kijkt hij als grootvader naar zijn kleindochter van bijna vier. Hij vraagt zich af in wat voor onderwijsveld zij terecht zal komen. Hij spreekt met diverse deskundigen uit verschillende disciplines die zijn zorgen begrijpen: want hoe kan er recht gedaan worden aan het unieke van de kleuterperiode wanneer het schoolse leren ook voor zulke jonge kinderen de norm is geworden?
Deze film pleit voor kindvolgend werken met meer aandacht voor spelend leren. Ook al spreekt men in de film over kleuters, een gelijke trend is gaande in de kinderopvang. Denk maar aan de 3plus activiteiten, VVE programma’s en dergelijke. Gaan school en kinderopvang nog wel over het lerende kind als wetenschappelijk aanwezige kennis over de ontwikkeling van het jonge kind niet of nauwelijks toegepast worden?
