Ik hoorde deze uitspraak laatst in een discussie over educatie. Ik voelde dat ik instemmig knikte, maar ergens in mijn hoofd kwam er ook een groot vraagteken opzetten. Kinderen hebben de toekomst! De stelligheid van deze veelgehoorde uitspraak vind ik persoonlijk toch wat twijfelachtig, zeker in onze huidige samenleving. Het is waarschijnlijk beter om het te verbuigen naar een vraag. Hebben kinderen de toekomst? Het eenvoudige antwoord is: “Ja, natuurlijk hebben kinderen de toekomst.” Toch ontkom ik er niet aan om mijzerlf ook af te vragen, welke toekomst zij dan hebben? En welke rol het heden daarbij speelt?
Toekomst dat klinkt ver weg!
De uitspraak ‘Kinderen hebben de toekomst’, laat het belang zien van de volgende generaties. Enkel is de ‘volgende’ generatie wel zo helder als wij, als volwassene, keuzes maken. Keuzes die volwassenen vandaag maken hebben tenslotte effect op morgen of over 20 jaar. En dat is niet zover van je bed als het klinkt. Twintig jaar van nu is het jaar 2044. Kinderen die nu op de basisschool zitten, zijn dan volwassen. Volwassenen die de kern van een samenleving vormen.
Wanneer ik daar over na denk, beangstig het mij. Kinderen proberen de wereld om hen heen te begrijpen. Zij gebruiken daarbij al hun zintuigen. Kinderen observeren de volwassenen en kinderen uit hun omgeving en imiteren hun gedragingen en acties. Zij oefenen, experimenteren en herhalen acties, gedragingen en situaties op eigen tempo via hun spel.
Als ik de wereld van vandaag dan bekijk vanuit kinderogen, schaam ik mij. Is dit wat wij hen willen meegeven? Is dit het voorbeeld dat wij als volwassenen willen stellen? Ik zie volwassenen die zonder schaamte en gedachteloos hun bijdrage leveren aan het uitsluiten van anderen. Ik zie grote mensen die rechten en plichten verwarren en denken dat het aan anderen is om met oplossingen te komen. It wasn’t me! En dat klopt. Jij was het ook niet. Een toekomst kan niet zonder een verleden en heden. Het systeem van nu is tot stand gekomen door volwassenen in de afgelopen decenia.
Toen & nu
Wij zijn NU de toekomst van toen, maar ook de kern van de samenleving van nu. Wij maken weer keuzes voor de volgende generaties. En die keuzes worden niet enkel in Den Haag gemaakt, maar ook in jouw huis. Keuzes van alledaags. Gebruik ik de fiets of de auto? Zeg ik iets naars over mijn ex-partner in bijzijn van de kinderen? Geef ik ongezouten mijn mening op het werk zonder na te denken hoe dat overkomt? Kleine keuzes die een groot verschil kunnen maken voor de toekomst van de kinderen.
Ik gun de kinderen van nu een betere toekomst dan wat ik nu om mij heen zien. En ik denk niet dat ik de enige ben. Je kunt niet alles oplossen, maar als wij het beste voort hebben met onze kinderen, denk dan na over jouw uitspraken, woordkeuzes, gedragingen, acties en keuzes. Deze worden namelijk allemaal gehoord en gezien door onze kinderen….en gekopieerd in spel.
Welke toekomst kinderen hebben, hangt dus af van NU!